Doğanın huzuru içinde dururken, objektifim önümdeki eski ağaç dallarının büyüleyici dolanıklığına odaklandı. Ahşapta kazınmış olan büyüleyici desenler, insan vücudunun karmaşık damar ağına benzerlikleriyle beni etkiledi. Her uzuv ve dal, kılcal damarlar gibi uzanmış, dallar, çıplak yeşil yapraklarla kaplı bir tuvalde arterlere sarılıyormuş gibi dolanıyordu.<br /><br />Doğanın tasarımındaki sanat, nefes kesiciydi - kaba, dokulu kabuk ile narin yaprakların zarif işlemesi, güç ve kırılganlığın karşıtlığı. Kubbeye süzülen sönük ışık, sahneye neredeyse mistik bir kalite kazandırıyordu, ağacın yapısının karmaşıklığını vurguluyordu. Adeta ormanın yaşam gücünü, görünmeyen bir şekilde tüm canlı varlıkların içinden geçen atılan canlılığı izliyormuş gibi hissettim.<br /><br />Bu sessizlikte, deklanşöre bastım, bana kendi iç güzelliğimizi dokunaklı bir şekilde hatırlatan bu doğal halıyı yakaladım. Hem ağaçların hem de insanların yaşamının, gördüğümüz dünya ile bizim içimizdeki gizli harikalar arasındaki derin bağlantının bir anında korunan bir anlık karesi.